Velen die alleen geboren zijn, waren niet altijd alleen. Het gebeurt niet zo zeldzaam dat een tweeling of meerlingen niet de hele reis tot na de geboorte meegaan.

Hoe voelt dat voor diegene die uiteindelijk geboren gaat worden? Dit kan heel divers zijn, van drama over kwaadheid tot liefdevol afscheid nemen is er een hele palet van emoties, gewaarwordingen en trauma-reacties mogelijk.

De impact op het latere leven is groot:

• Nog de beste partner is uiteindelijk niet de juiste, er blijft een onvervuld verlangen
• Wantrouwen in nabije relaties, wie zegt dat de andere niet toch weer weggaat?
• Levensovertuigingen zoals b.v. ‘beter ik blijf alleen dan nog eens deze pijn te ervaren’
• Alleen als ik versmelt met de andere voel ik me volledig
• Ik moet en kan het (het leven, uitdagingen) alleen
• Zelfovertuigingen zoals b.v. ‘er moet iets mis met mij zijn, anders had de andere mij niet verlaten, ik heb het verdient’
• Ik moet mijn gevoelens afsnijden om verder te kunnen
• Enorme kwaadheid als er een afspraak e.d. niet doorgaan
• En dergelijke meer…

In deze workshop benaderen wij deze vroege ervaring van afscheid en verlies of het meemaken van dood met Het Nieuwe Opstellen (Odilon) en Pre- en PeriNatale Trauma-Integratie (PPN TI, Anke).

De deelnemers leren vanuit hun volwassen Ik zichzelf kennen als baby, foetus of embryo.

Wij luisteren naar de innerlijke baby en laten ons beroeren van hoe het voor haar, voor hem voelde toen de tweeling of meerling er nog was. De innerlijke baby (foetus, embryo) laat ons weten wat op dat moment het belangrijkste is, de mooie en/of de moeilijke momenten.

Wij ervaren compassie en liefde voor onszelf. En als de tijd rijp is ontmoeten wij de tweeling of meerlingen, in liefde.

Zij zijn nooit echt weg. Elkeen kan hen toelaten en voelen, op zijn of haar eigen tempo.

Van ziel tot ziel, van hart tot hart en soms heel fysiek.

Van harte welkom!

Anke en Odilon